Historia szkoły
W latach 50-tych, ze względu na panujący w Łaskarzewie swoisty mikroklimat, rozpoczęto budowę sanatorium. Z bliżej nieznanych w tej chwili przyczyn zrezygnowano z tego zamysłu, wobec czego władze miasta, wraz z mieszkańcami, postanowiły kontynuować rozpoczęte prace budowlane i przeznaczyć budynek na szkołę.
W roku 1954 zawiązuje się społeczny Komitet Budowy Szkoły, przewodniczącym którego został p. Zygmunt Gąska. Jego funkcję w 1955r. przejął p. Stanisław Kwieciński. W tym czasie opracowano poprawki do dokumentacji technicznej oraz kosztorys budowy. Prace budowlane, finansowane również przez mieszkańców Łaskarzewa, trwały do 1957 roku.
Rok 1958 to rok, w którym trwały prace wykończeniowe, w których z ogromnym zaangażowaniem uczestniczyli dorośli mieszkańcy miasta.
Od 15 lipca do 15 sierpnia tegoż roku do pomocy włączyli się, bezinteresownie, uczestnicy Międzynarodowego Ochotniczego Obozu Pracy Kwakrów. Jednym z podstawowych założeń organizacji Kwakrowskiej było niesienie pomocy innym, toteż uczestnicy obozu już pierwszego dnia po przyjeździe włączyli się do pracy. Został po nich „Dziennik obozowy” w wersji angielsko-polskiej, w którym pod końcową datą 13 sierpnia ubolewają, iż „W planie była budowa boiska. W zamian czyściliśmy kaloryfery, pomagali murarzom, nosili cegłę itd.” Z „Dziennika” dowiadujemy się też, że w tym czasie odwiedziła budowę reporterka dziennika „Sztandar Młodych” oraz przedstawiciele Polskiego Radia.
Obóz dobiegł końca i pod datą 15 sierpnia czytamy: „Cały Łaskarzew zdawał się być na stacji, a już na pewno wszystkie dzieci”.
Po ich pobycie zostało dużo miłych wspomnień, wiele nawiązanych przyjaźni, o których do dziś opowiadają starsi mieszkańcy miasta.
1 marca 1959 roku oddano budynek szkolny do użytku.
Ówczesny kronikarz zanotował: „Budynek nowej szkoły oddano do użytku z usterkami. Szkoła posiada 11 sal lekcyjnych. Zaprojektowane pracownie to: fizyczno-chemiczna i zajęć praktycznych dla dziewcząt i chłopców. Szkoła posiada kancelarię, pokój kierownika, pokój nauczycielski oraz 3 małe pokoiki na gabinety. Ogólnie budynek ciasny, brak sali rekreacyjnej, korytarze wąskie, podłoga lastrykowa. Szkoła posiada światło elektryczne, kanalizację i bieżącą wodę. Po połączeniu dwu szkół było 632 dzieci, zorganizowanych w 20 oddziałach przy 19 siłach nauczycielskich. Nauka od początku odbywała się na dwie zmiany”. Budynek szkolny od początku przewidziany był na około 300 uczniów.
Tymczasem trwają, zaczęte wcześniej, prace przy uporządkowaniu terenu wokół Szkoły. Na prace te dostała Szkoła dotacje z Kuratorium w kwocie 70 000zł. Jesienią tegoż roku formowano skarpy, okładano darniną, niwelowano teren, karczowano krzaki, pnie i korzenie. W pracy tej pomagał dużo ówczesny przewodniczący Osiedlowej Rady Narodowej p. Marian Jabłoński, który projektował robotę i przysyłał ludzi do pracy.
W marcu 1960 roku roboty przy porządkowaniu terenu Szkoły zostały wznowione.
Do września tego roku obłożono skarpy darniną, ułożono płyty chodnikowe, dobudowano stopnie przy schodach zejściowych od głównej bramy, ułożono trawniki i obsiano trawą.
W tym czasie odwiedziła Szkołę Dyrektor Departamentu Ministerstwa Oświaty p. E. Marzyszowa.
Rok szkolny 1960/61, to kolejny rok porządkowania terenu wokół Szkoły. Pomagają wszyscy – rodzice, uczniowie oraz mieszkańcy nie związani ze Szkołą. Jednostki Wojskowe, do których zwróciło się kierownictwo Szkoły, udostępniły spychacze do niwelowania terenu. Łącznie przesunięto około 4000m3 ziemi. Zmagania z naturalnym ukształtowania terenu wokół Szkoły trwają nadal w roku szkolnym 1961/62. Prace przeciągają się. Niwelację terenu wykonują nawet uczniowie starszych klas.
Wiosną 1963r. Komitet Rodzicielski przystąpił do układania darniny na płycie boiska, a PKKF przyznał dotację 150 000zł na jego budowę i powierzył wykonanie prac Spółdzielni Pracy z Warszawy, która po wykonaniu 1/8 robót, zrezygnowała z dalszej pracy. Ostatecznie pracę przy budowie boiska przejęło prezydium Osiedlowej Rady Narodowej, a ściślej – przewodniczący p. Marian Jabłoński, który projektował, nadzorował i doprowadził do końca wykonanie tych robót.
W trakcie pokonywania tych piętrzących się ciągle trudności i kłopotów, Szkoła spełnia swe odwieczne funkcje: uczy i wychowuje.
Jak wcześniej wspomniano w 1959r. połączono dwie szkoły i dwie rady pedagogiczne.
Pierwszym kierownikiem nowo utworzonej Szkoły został mianowany były kierownik Szkoły Podstawowej nr 2 p. Stanisław Kwieciński, a jego zastępcą została nauczycielka, także ze Szkoły nr 2 p. Irena Stopa.
W skład pierwszej Rady Pedagogicznej, pracującej w nowym budynku szkolnym, weszli następujący nauczyciele: Andrzejewska Halina, Andrzejewski Andrzej, Banaszek Krystyna, Chuszla Janina, Ferman Zofia, Górzkowska Janina, Kozak Krystyna, Kozakiewicz Teresa, Kwiecińska Emilia, Lipińska Regina, Ochrymowicz Józefa, Pogoda Jerzy, Stopa Stanisław, Sitek Teresa, Zackiewicz Maria, Zamulska Irena.
Na podstawie pracy p. Anny Kamińskiej
pt. „Szkoła Podstawowa nr 1
im. Szarych Szeregów w Łaskarzewie”.
1 marca 1959 – oddanie do użytku budynku szkolnego,
1 września 1966 – szkoła rozpoczyna działalność jako Szkoła Podstawowa nr 1,
9 listopada 1969 – nadanie imienia Szarych Szeregów i wręczenie sztandaru szkole,
1972 – 1984 – szkoła funkcjonuje jako Zbiorcza Szkoła Gminna,
12 maja 1997 – zgoda kuratora Oświaty na utworzenie Liceum Ogólnokształcącego,
Wiosna 1997 – przygotowanie pod rozbudowę,
Lipiec 1997 – rozpoczęcie prac budowlanych przy nowym skrzydle szkoły,
1 września 1997 – początek działalności Liceum Ogólnokształcącego,
10 września 1997 – uroczysta inauguracja roku szkolnego w LO z udziałem władz oświatowych,
1 września 1999 – początek wdrażania reformy systemu oświaty: utworzenie gimnazjum,
20 listopada 1999 – wręczenie sztandaru, oraz nadanie imienia Szarych Szeregów całemu Zespołowi Szkół nr 1.